Ordinariato para os fieis de rito oriental

Un ordinariato para os fieis de rito oriental é un tipo de circunscrición eclesiástica da que dependen as comunidades de católicos orientais naqueles lugares onde non hai estabelecida ningunha circunscrición eclesiástica (diocese) da súa igrexa particular. Esta estrutura foi introducida polo papa Pío X, na carta apostólica Officium supremi Apostolatus do 15 de xullo de 1912.^[1]

No Annuario Pontificio os nove ordinariatos que existen hoxe lístanse xunto aos quince exarcados apostólicos. Destes nove, cinco son para todos os católicos orientais que carecen de xurisdición diocesana propia nun determinado país, outro é para católicos bizantinos, e os outros tres para católicos armenios.

1. ↑ "Litterae Apostolicae Committitur episcopo ritus rutheni adsistentia spiritualis ruthenorum in Canadensi regione commorantium [Carta apostólica asignando un bispo de rito ruteno para a asistencia espiritual dos rutenos que residen no territorio do Canadá]". Acta Apostolicae Sedis (PDF) (en latín) 4. 1912. pp. 555–556.